by: Rev. San Cung Nung
“ယံုၾကည္ျခင္းရွိေသာသူသည္ အာျဗဟံ၏သား ျဖစ္သည္ဟု အမွန္သိမွတ္ၾကေလာ့။ ...သုိ႔ျဖစ္၍ ယံုၾကည္ျခင္း ရွိေသာသူတုိ႔သည္ ယံုၾကည္ေသာ အာျဗဟံႏွင့္အတူ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကုိ ခံရၾက၏။ ... အေၾကာင္းမူကား အာျဗဟံခံရေသာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာသည္ ေယ႐ႈခရစ္အားျဖင့္ တစ္ပါးအမ်ဳိးသားတုိ႔၌ သက္ေရာက္သည္ျဖစ္၍၊ ငါတုိ႔သည္ ဂတိေတာ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ကုိ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ခံရၾကမည္အေၾကာင္းတည္း” (ဂလာတိ ၄း၇၊ ၉၊ ၁၃)။
“ယံုၾကည္ျခင္းရွိေသာသူသည္ အာျဗဟံ၏သား ျဖစ္သည္ဟု အမွန္သိမွတ္ၾကေလာ့။ ...သုိ႔ျဖစ္၍ ယံုၾကည္ျခင္း ရွိေသာသူတုိ႔သည္ ယံုၾကည္ေသာ အာျဗဟံႏွင့္အတူ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကုိ ခံရၾက၏။ ... အေၾကာင္းမူကား အာျဗဟံခံရေသာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာသည္ ေယ႐ႈခရစ္အားျဖင့္ တစ္ပါးအမ်ဳိးသားတုိ႔၌ သက္ေရာက္သည္ျဖစ္၍၊ ငါတုိ႔သည္ ဂတိေတာ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ကုိ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ခံရၾကမည္အေၾကာင္းတည္း” (ဂလာတိ ၄း၇၊ ၉၊ ၁၃)။
နိဒါန္း
ယေန႔ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ယံုၾကည္သူမ်ားက အာျဗဟံ၏ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာသည္ သူႏွင့္သူ၏ မ်ဳိးစဥ္ဆက္ ဣသေရလအမ်ဳိးမ်ားအတြက္သာျဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွင့္ လံုး၀ မသက္ဆုိင္ဟု ခံယူတတ္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ရွင္ေပါလုထံသုိ႔ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္၏ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားကုိ ေလ့လာရာ၌ အာျဗဟံ၏ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာသည္ ဣသေရလ လူမ်ဳိးမ်ားမဟုတ္ေသာ ယေန႔ ယံုၾကည္သူ အားလံုးႏွင့္လည္း သက္ဆုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။ေကာင္းႀကီးမဂၤလာဟုဆုိရာ၌ ခ်မ္းသာ ၾကြယ္၀ျခင္း တည္းဟူေသာ ေရႊ၊ ေငြ၊ ရတနာ၊ စည္းစိမ္ဥစၥာကုိသာ ေျပာသည္မဟုတ္ပါ။ က်န္းမာျခင္း၊ နာမည္ေကာင္းရရွိျခင္း၊ ခ်ီးေျမႇာက္ခံရျခင္း၊ လူေရွ႕ဘုရားေရွ႕တြင္ မ်က္ႏွာသာရျခင္း စသည္ျဖင့္ ေရတြက္၍ မကုန္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားရွိပါသည္။
အာျဗဟံသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာ အျဖာျဖာခံစားခဲ့သနည္း ဆုိသည့္အေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သမၼာက်မ္းစာက ရွင္းလင္းစြာ ေဖာ္ျပထားသည္။ ယခုေခတ္စကားအရ အာျဗဟံသည္ ကံစမ္းမဲေပါက္သည္မဟုတ္၊ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာႏွင့္ထုိက္တန္ေသာေၾကာင့္လည္းမဟုတ္၊ ဘုရားသခင္အားျဖင့္သာရရွိျခင္းျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္သည္ အာျဗဟံ၏ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာ ျဖစ္သည္ (ကမၻာဦး ၁၅း၁)။
၁။ အာျဗဟံသည္ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ေသာသူျဖစ္သည္
အာျဗဟံသည္ ယံုၾကည္သူမိသားစုမွ ေမြးဖြားလာသည္ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ သူသည္ ယံုၾကည္ျခင္း အားျဖင့္ ဘုရားသခင္ကုိ ရွာေသာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္၍ ထာ၀ရဘုရားကုိ စိတ္ႏွလံုးအႂကင္းမဲ့ ယံုၾကည္ေသာသူ ျဖစ္သည္။ သူ၏ အက်င့္သီလ ေကာင္းမႈႏွင့္အေရဖ်ားလွီးျခင္းအားျဖင့္ မဟုတ္ဘဲ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေတာ္၌ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ ျဖစ္၏ (ေရာမ ၄း၁၂၊ ဂလာတိ ၃း၆)။ ထုိနည္းတူ၊ ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ကုိ မိမိကယ္တင္ရွင္၊ အသက္သခင္အျဖစ္၊ ယံုၾကည္လက္ခံေသာသူ အေယာက္စီတုိင္းသည္လည္း အာျဗဟံ၏သားမ်ားျဖစ္ၾကသည္ (ဂလာတိ ၃း၇)။ အာျဗဟံသည္ ယံုၾကည္ေသာသူတုိ႔၏ “အဘ” လည္း ျဖစ္၍ (ေရာမ ၄း၁၂၊ ၁၇) ဘုရားသခင္၏ “အေဆြ” ဟုေခၚေ၀ၚျခင္းကုိလည္း ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ရရွိခဲ့သည္ (ယာကုပ္ ၂း၂၃)။
ထာ၀ရဘုရားသခင္သည္ သူ႕ကုိ ယံုၾကည္ေသာအာျဗဟံအား ေကာင္းႀကီးမ်ားစြာခ်ေပးရန္ ဂတိမ်ားစြာေပးခဲ့သည္ (ကမၻာဦး ၁၂း၁-၃။ ၁၃း၁၅-၁၇။ ၁၅း၁၊ ၅။ ၁၇း၁-၇၊ ၁၅-၁၆။ ၂၂း၁၅-၁၈ ကုိ ဖတ္ပါ)။ ဤေျမာက္မ်ားစံုလင္ လွစြာေသာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားသည္ အာျဗဟံ၊ သူ၏မယား စာရာ၊ သား ဣဇက္ႏွင့္သားစဥ္ေျမးဆက္မ်ားအတြက္ သာလွ်င္ ေပးထားေသာ ဂတိေတာ္မ်ား မဟုတ္ပါ။ ယေန႔ ခရစ္ေတာ္ကုိ စိတ္ႏွလံုးအႂကင္းမဲ့ ယံုၾကည္ေသာသူအားလံုး ႏွင့္လည္း သက္ဆုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္ (ဂလာတိ ၄း၇-၉၊ ၁၃)။ သုိ႔ေသာ္ ခရစ္ေတာ္ကုိ ယံုၾကည္ျခင္းမရွိလွ်င္ အာျဗဟံ၏ ဂတိေတာ္မ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြလံုး၀ ပတ္သက္မႈရွိမည္မဟုတ္ပါ။ တနည္းအားျဖင့္၊ အာျဗဟံသည္ ေကာင္းႀကီးမ်ားစြာ ခံစားေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္သည္မဟုတ္ဘဲ မ်က္စိျဖင့္ မျမင္ႏုိင္ေသာ ထာ၀ရဘုရားကုိ ယံုၾကည္ ၿပီးမွသာ ေျမာက္ျမားစြာေသာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံစားခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ သူတုိ႔က “ငါတုိ႔သည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံစားထုိက္ေသာသူမ်ားမဟုတ္” ဟူ၍ မွားယြင္းစြာ ခံယူမိတတ္ၾက ပါသည္။ အာျဗဟံသည္ အေသြး အသားအားျဖင့္ ေကာင္းႀကီးခံစားထုိက္သူမဟုတ္၊ သူ၏ ဖခင္အားျဖင့္ အေမြခံစားေသာသူလည္း မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ သူကုိယ္တုိင္ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကုိ စတင္၍ ယံုၾကည္ျခင္း ရွိလာသည့္အခ်ိန္မွစ၍ သူ႕အတြက္သာမက၊ မိသားစု၊ လူမ်ဳိးတကာတုိ႔အတြက္ပါ ေကာင္းႀကီးတံခါး ပြင့္သြားခဲ့သည္။ မိတ္ေဆြလည္း ေကာင္းႀကီးမဂၤလာတံခါးေပါက္ ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
၂။ အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္၏စကားကုိ နားေထာင္ေသာသူ ျဖစ္သည္
အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္ေျပာေသာစကားကုိ ေမးခြန္းျပန္ထုတ္ျခင္းမျပဳဘဲ နားေထာင္၍ လုိက္ေလွ်ာက္ေသာသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားကုိ ခံစားခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အာျဗဟံကုိ သူ၏ျပည္ႏွင့္တကြ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားထဲက ထြက္ၿပီးလွ်င္ အေမြခံရမည့္ တုိင္းျပည္သုိ႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္ (ကမၻာဦး ၁၂း၁)။ ေဟၿဗဲၾသ၀ါဒစာတြင္ အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္၏ ေခၚသံကုိ ၾကားေသာအခါ အဘယ္အရပ္သုိ႔ သြားသည္ကုိ ကုိယ္တုိင္မသိဘဲလ်က္၊ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ နားေထာင္၍ ထြက္သြားေလ၏ (ေဟၿဗဲ ၁၁း၈) ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ေသာသူသည္ စကားနားေထာင္တတ္ေသာသူ၊ နာခံလုိက္ေလွ်ာက္တတ္ေသာသူ ျဖစ္သည္။ ယေန႔မ်ားစြာေသာ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ယံုၾကည္ျခင္း၌ စိတ္အားထက္သန္ၾကေသာ္လည္း ဘုရား စကားကုိ နားေထာင္ျခင္း၌ ပ်က္ကြက္ၾကေသာေၾကာင့္ ေကာင္းႀကီးခံစားသင့္သေလာက္ မခံစားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ဘုရားသခင္သည္ အာျဗဟံကုိ သူအလြန္ခ်စ္ေသာ တစ္ဦးတည္းေသာသား ဣဇက္ကုိယူ၍ မီး႐ိႈ႕ရာယဇ္ျပဳ၍ ပူေဇာ္ရန္ ေတာင္းဆုိေသာအခါ အာျဗဟံသည္ မျငင္းဘဲ သား ဣဇက္ကုိ ဘုရားသခင္ထံသုိ႔ ဆက္သပူေဇာ္ရန္ ယူေဆာင္ခဲ့သည္။ ယဇ္ပလ’င္ေပၚတြင္ ဣဇက္ကုိတင္ၿပီး ဓါးဆြဲထုတ္ၿပီး သားကုိသတ္၍ ပူေဇာ္ရန္ ျပင္ဆင္ေသာအခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းကင္တမန္က တားဆီးခဲ့သည္။ ဣဇက္ကုိယ္စား သုိးကုိ ယဇ္ေကာင္အျဖစ္ ျပင္ဆင္ေပးခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က အာျဗဟံအား “သင္သည္ ငါ၏ စကားကုိနားေထာင္ေသာေၾကာင့္ သင္၏ အမ်ဳိးအႏြယ္ အားျဖင့္ လူမ်ဳိးအေပါင္းတုိ႔သည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံရၾကလိမ့္မည္” ဟု ဆုိ၏ (ကမၻာဦး ၂၂း၁၈)။ အာျဗဟံသည္ ထာ၀ရဘုရား၏ စကားကုိ နားေထာင္သည္သာမက ထာ၀ရဘုရား၏ စီရင္မွာထားသာ ပညတ္တရားအမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔ကုိလည္း ေစာင့္ေရွာက္ ေသာသူ ျဖစ္သည္ (ကမၻာဦး ၂၆း၁၅)။ မိတ္ေဆြလည္း ဘုရားသခင္၏ စကားနားေထာင္ေသာသူျဖစ္လွ်င္ မိတ္ေဆြ ကုိယ္တုိင္မွစ၍ သားသမီး၊ ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံစားၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။
၃။ အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္ကုိ ကုိးကြယ္ေသာသူ ျဖစ္သည္
အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္ကုိ စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့ ကုိးကြယ္ေသာသူ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေခၚသံကုိၾကား၍ လုိက္ေလွ်ာက္ၿပီးမွ၊ အၿငိမ္မေနဘဲ ထာ၀ရဘုရားအဘုိ႔ ယဇ္ပလႅင္တည္ၿပီးလွ်င္ ထာ၀ရဘုရား၏ နာမေတာ္ကုိ ပဌနာျပဳ၏ (ကမၻာဦး ၁၂း၈။ ၁၃း၄)။ ထုိေနာက္ ေလာတႏွင့္ခြါၿပီး ဘုရားသခင္၏ဂတိေတာ္မ်ား ရရွိခံစားေသာအခ်ိန္တြင္လည္း အာျဗဟံသည္ ေဟျဗဳန္ၿမိဳ႕၊ မံေရသပိတ္ေတာသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ ထာ၀ရဘုရားအဘုိ႔ ယဇ္ပလႅင္တည္၍ ကုိးကြယ္ျခင္းအမႈ ျပဳခဲ့သည္ (ကမၻာဦး ၁၃း၁၈)။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႕အား သစၥာႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ၀ိညာဥ္ႏွင့္ လည္းေကာင္း ကုိးကြယ္ေသာသူကုိ အၿမဲတေစ လုိက္ရွာေနေသာ ဘုရားသခင္ျဖစ္၏ (ေယာ ၄း၂၃)။ ထုိသုိ႔ ကုိးကြယ္ေသာသူအား ဘုရားသခင္ႏွစ္သက္ေတာ္မူသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာခရစ္ယာန္တုိ႔သည္ အာျဗဟံကဲ့သုိ႔ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာ ခံစားခ်င္ၾကေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ကုိ ခ်ီးမြမ္းကုိးကြယ္ျခင္း၌ အလြန္ပ်င္းရိၾက ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမခံစားခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိတ္ေဆြလည္း၊ ထာ၀ရဘုရားကုိ စိတ္အားထက္သန္စြာ ကုိယ္၊ စိတ္ႏွလံုး၊ ၀ိညာဥ္ သံုးပါးစလံုး ခ်ီးမြမ္းကုိးကြယ္ေသာသူျဖစ္ရန္ အထူး လုိအပ္ပါသည္။
၄။ အာျဗဟံသည္ ယံုမွားေသာစိတ္ကင္း၍ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းရွိေသာသူ ျဖစ္သည္
အာျဗဟံသည္ အသက္ႀကီးရင့္ၿပီးမွ သားရဘုိ႔ရန္ ဘုရားသခင္၏ဂတိေတာ္ ရရွိေသာအခါ၊ မိမိဇနီးသည္၏ အေျခအေနကုိမၾကည့္ဘဲ၊ ယံုမွားသံသယစိတ္ကင္း၍ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းႏွင့္ ဂတိေတာ္ကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့သည္။ မိမိအသက္ (၇၅) ႏွစ္တြင္ ဘုရားသခင္၏ ဂတိေတာ္ကုိရရွိၿပီး (ကမၻာဦး ၁၂း၄) သူ၏ သားသမီးမ်ား ေကာင္းကင္ရွိ ၾကယ္မ်ားကဲ့သုိ႔၎၊ သမုဒၵရာသဲလံုးႏွင့္အမွ်၎ မ်ားျပားလိမ့္မည္ဟု ဂတိေတာ္ရရွိခဲ့သည္။ အသက္ (၁၀၀) ျပည့္ေသာအခ်ိန္၊ မယား စာရာ အသက္ (၉၀) ျပည့္ေသာ အခ်ိန္က်မွသာလွ်င္ သားရတနာ ဣဇက္ကုိ ေတြ႕ျမင္ခဲ့သည္ (ကမၻာဦး ၁၇း၁၇)။ ၂၅-ႏွစ္တုိင္တုိင္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းႏွင့္ အသက္ရွင္၍ ဘုရားသခင္အား သံသယစိတ္ကင္းမဲ့စြာ ယံုၾကည္ေသာ အာျဗဟံ ျဖစ္သည္။ ယေန႔ ယံုၾကည္သူမ်ားစြာတုိ႔သည္ ဆႏၵေစာ၍ေနတတ္ၾကသျဖင့္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာႏွင့္ လြဲေခ်ာ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဂတိေပးရာတြင္ ဘယ္ေသာအခါမွ ေနာက္မက်တတ္ပါ။ အခ်ိန္တန္ေသာအခါ အမွန္တကယ္ ျပည့္စံုလာမည္ ျဖစ္သည္။ “ဆုိင္းေသာ္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ေလာ့။ ေနာက္မက်ဘဲ ဧကန္အမွန္ ေရာက္လိမ့္မည္” (ဟဗကၠဳတ္ ၂း၃)။
အာျဗဟံသည္ မည္သည့္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ဳိးခံစားခဲ့သည္ကုိ သမၼာက်မ္းစာ ေဖာ္ျပထားသည့္အတုိင္း အခ်ဳိ႕ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ တင္ျပလုိပါသည္။
ဘုရားသခင္က အာျဗဟံအား “ငါသည္ သင့္ကုိ ေကာင္းႀကီးေပး၍ သင္၏နာမကုိ ႀကီးျမတ္ေစမည္။ သင္သည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံစားေသာသူျဖစ္လိမ့္မည္” ဟု ကတိျပဳခဲ့သည္ (ကမၻာဦး ၁၂း၂)။ ဘုရားသခင္သည္ အာျဗဟံ၏နာမကုိ ခ်ီးေျမႇာက္၍ “ငါသည္ အာျဗဟံ၏ဘုရား၊ ဣဇက္၏ဘုရား၊ ယာကုပ္၏ဘုရားတည္းဟူေသာ ထာ၀ရဘုရားျဖစ္၏” ဟု ေျပာဆုိခဲ့သည္ကုိ ေတြ႕ရသည္ (ထြက္ေျမာက္ ၃း၁၅-၁၆)။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏ နာမည္သည္ သူတပါး ခ်ီးမြမ္းစရာျဖစ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးပါသည္။
ဘုရားသခင္က အာျဗဟံအား လူမ်ဳိးႀကီးျဖစ္ေစ၍၊ ထုိလူမ်ဳိးတုိ႔သည္ ၾကယ္မ်ားကဲ့သုိ႔၎င္း၊ ေျမမႈန္႔ကဲ့သုိ႔၎၊ သမုဒၵရာသဲလံုးႏွင့္အမွ် မ်ားျပားေစမည္ဟု ကတိေပးခဲ့သည္ (ကမၻာဦး ၁၂း၂။ ၁၃း၆။ ၁၅း၅။ ၁၇း၇)။ အာျဗဟံ အားျဖင့္ ဣသေရလလူမ်ဳိးမ်ားကုိ ဘုရားသခင္ေကာင္းႀကီးေပးသကဲ့သုိ႔ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔အားျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔လူမ်ဳိး ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံစားၾကဖုိ႔ အေရးႀကီးပါသည္။
အာျဗဟံအားျဖင့္ ဣသေရလလူမ်ဳိးမ်ား ေကာင္းႀကီးမဂၤလာ ခံစားသည္သာမက၊ လူမ်ဳိးအေပါင္း တုိ႔သည္လည္း အာျဗဟံအားျဖင့္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံစားၾကလိမ့္မည္ဟု ကတိရွိခဲ့ပါသည္ (ကမၻာဦ ၁၂း၃။ ၁၇း၄-၅)။ ယေန႔ ဣသေရလလူမ်ဳိးမဟုတ္ေသာ၊ တပါးအမ်ဳိးသားမ်ားသည္ ခရစ္ေတာ္ကုိ ယံုၾကည္ျခင္း အားျဖင့္ အာျဗဟံ၏သားမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ေကာင္းႀကီးမဂၤလာႏွင့္ယွဥ္ေသာ ကတိေတာ္ ခံစားထုိက္ေသာ လူမ်ဳိးမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကသည္။
ဘုရားသခင္က အာျဗဟံအား တုိင္းျပည္၊ ေျမႀကီးႏွင့္ပတ္သက္၍ ကတိေပးခဲ့သည္ (ကမၻာဦး ၁၂း၇။ ၁၃း၁၄-၁၅၊ ၁၇။ ၁၇း၈)။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ ယံုၾကည္သူမ်ားအားျဖင့္လည္း တုိင္းျပည္ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာၿပီး ေကာင္းႀကီး မဂၤလာမ်ား ခံစားႏုိင္ပါသည္။
အလြန္ထူးျခားေသာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာတစ္မ်ဳိးမွာ အာျဗဟံ၏အမ်ဳိးအႏြယ္အားျဖင့္ ရွင္ဘုရင္ေပၚထြန္း လာၾကဖုိ႔ ကတိ ျဖစ္ပါသည္ (ကမၻာဦး ၁၇း၆၊ ၁၆)။ ကၽြႏု္တုိ႔အားျဖင့္ ဘုရားသခင္ ခ်ီးေျမႇာက္ေသာ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ေပၚထြန္းလာ ႏုိင္ပါသည္။
နိဂံုး
မည္သူမဆုိ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာအမ်ဳိးမ်ဳိး ရရွိခံစားလုိၾကသည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာသည္ ေၾကာက္စရာမဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္အားကုိလ်က္၊ သူ၏စကားကုိ နားေထာင္၍၊ သူ႕ကုိ ကုိးကြယ္ေသာ သူ၏ အသက္တာ၌ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားက လုိက္လာတတ္ပါသည္။ ထာ၀ရ ဘုရားသခင္အား စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္ေသာသူအေယာက္စီတုိင္း၌ အာျဗဟံခံစားရေသာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားအျပင္၊ ထုိအရာမ်ားထက္ အလြန္ထူးျခားေသာ၊ ေရတြက္၍ မကုန္ႏုိင္ေသာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ဳိးေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားႏုိင္ေသာ အခြင့္အေရးသည္ ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ ရရွိႏုိင္ပါသည္။ ဟာေလလုယ။ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားကုိ ဘုရားသခင္က ယံုၾကည္သူ အားလံုးအေပၚသုိ႔ အကန္႔အသတ္မရွိ ၾကြယ္၀စြာ သြန္းေလာင္းေပးပါေစ။ အာမင္။
“ငါတုိ႔၌ ျပဳျပင္ေသာတန္ခုိးေတာ္အတုိင္း ငါတုိ႔ေတာင္းပန္ႀကံစည္သမွ်ထက္ အလြန္ထူးျခားစြာ ျပဳျခင္းငွါ တတ္ႏုိင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္သည္ ေယ႐ႈခရစ္အားျဖင့္ အသင္းေတာ္၌ ကမၻာအဆက္ဆက္ ဘုန္းႀကီးေတာ္မူေစသတည္း။ အာမင္” (ဧဖက္၊ ၃း၂၀)
