by: Rev. San Cung Nung
သုတၱံ ၂၃း၂၄ “ပညာရွိေသာသားကုိ ျဖစ္ပြားေစေသာသူသည္ ထုိသား၌ အားရ၀မ္းေျမာက္လိမ့္မည္”
တခ်ဳိ႕ေသာ သားသမီးမ်ားသည္ မိဘမ်ားအတြက္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာျဖစ္ေစေသာ္လည္း မိဘကုိ ၀မ္းနည္းေစေသာ သားသမီးတခ်ဳိ႕လည္း ဤေလာကတြင္ ရွိၾကသည္။ ဖခင္အတြက္ ေကာင္းႀကီးျဖစ္ေစေသာ အခ်ဳိ႕ေသာ သားလိမၼာတုိ႔၏ အေၾကာင္းကုိ သမၼာက်မ္းစာမွ တင္ျပလုိပါသည္။
၁။ ဖခင္ကုိ အ၀တ္ဆင္ေပးေသာ သားလိမၼာ (ကမၻာဦး ၉း၂၀-၂၃)
ေနာဧသည္ စပ်စ္ရည္မူးသျဖင့္ တဲ၌ အ၀တ္မၿခံဳဘဲ အိပ္ေနသည္ကုိ သူ၏သား ဟာမက ျမင္ေသာအခါ ဖခင္အား အ၀တ္မၿခံဳေပးသည့္အျပင္ အစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ေရွမႏွင့္ ယာဖက္တုိ႔ကုိ ဖခင္ အ၀တ္ခ်ည္းစည္း ရွိေၾကာင္း ၾကားေျပာေလ၏။ ထုိအခါ ေရွမႏွင့္ ယာဖက္တုိ႔သည္ အ၀တ္ကုိယူ၍ ပခံုးေပၚမွာ တင္ၿပီးလွ်င္ ဖခင္ကုိ မ်က္ႏွာမမူရဲဘဲ ေနာက္သုိ႔ဆုတ္သြား၍ မိမိတုိ႔အဘအား အ၀တ္ျဖင့္ ၿခံဳေပးေလ၏။ ဖခင္ႏုိးလာေသာအခါ ဟာမ(ခါနာန္)ကုိ က်ိန္ဆုိ၍ ေရွမႏွင့္ ယာဖက္တုိ႔ကုိ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာေပးခဲ့သည္။ လူသည္ အ၀တ္ၿခံဳေသာအခါ ကုိယ္ခႏၶာ၌ရွိေသာ အားနည္းခ်က္မ်ား မျမင္ရေတာ့ပါ။ ဖခင္က မိမိသားသမီးမ်ားအေပၚ၌ တန္ဖုိးႀကီးေသာ အ၀တ္အစားမ်ား ၀ယ္ေပးရန္ ေတာင္းဆုိလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ရာတြင္ သားသမီးမ်ားသည္ ဖခင္အတြက္ အေကာင္းဆံုးေသာ အ၀တ္အစားမ်ား ၀ယ္ယူေပးျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ပါသည္။ ဖခင္၏ ႏႈတ္မွ ““ေက်းဇူးတင္ပါသည္”” ဟူေသာစကားသည္ သားသမီးမ်ားအတြက္ တန္ဖုိးျဖတ္၍ မရႏုိင္ေသာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာ ျဖစ္သည္။
၂။ ဖခင္အား ဟင္းေကာင္းတည္ခင္းေပးေသာ သားလိမၼာ (ကမၻာဦး ၂၇း၁၈-၂၉)
သားသမီးမ်ားသည္ ဖခင္က်န္းမာေရးအေျခအေန ေကာင္းမြန္ေသာအခ်ိန္ကာလတြင္ သူစားႏုိင္ေသာ (သုိ႔) စားခ်င္ေသာ အစားအေသာက္မ်ားျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳသင့္ပါသည္။ ဣဇက္သည္ သားႀကီးဧေသာကုိ ““အမဲဟင္းလ်ာ ခ်က္၍ ငါ့ထံသုိ႔ ယူခဲ့ပါ၊ ငါေကာင္းႀကီးေပးမည္”” ဟု ေျပာခဲ့ေသာစကားကုိ သူ၏ အေမ ေရဗကၠာ ၾကားေသာအခါ သားငယ္ ယာကုပ္ကုိ ေခၚ၍ ““သင္၏ အဘက ငါမေသမီ၊ ထာ၀ရဘုရား၏ ေရွ႕ေတာ္မွာ သင့္ကုိ ငါေကာင္းႀကီး ေပးမည္အေၾကာင္း၊ ငါ စားစရာအဖုိ႔ အမဲသားကုိ ယူခဲ့၍ အမဲဟင္းလ်ာကုိ ခ်က္ပါဟု သင္၏ အစ္ကုိ ဧေသာအား ေျပာသည္ကုိ ငါၾကားၿပီ။
သုိ႔ျဖစ္၍ ဆိတ္သငယ္ႏွစ္ေကာင္ကုိ ငါ့ထံသုိ႔ ယူခဲ့၍ သင္၏ အဘ ၿမိန္ရွက္တတ္ေသာ အမဲဟင္းလ်ာကုိ ငါခ်က္မည္။ သင္၏အဘ မေသမီ သင့္ကုိ ေကာင္းႀကီးေပးမည္အေၾကာင္း ထုိအစာကုိ အဘထံသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ရမည္””ဟု ဆုိ၏။ ယာကုပ္သည္ မိခင္ေျပာသည္အတုိင္း လုိက္နာ၍ အဘထံသုိ႔ အမဲဟင္းကုိ ယူေဆာင္ၿပီး ေကာင္းႀကီးမ်ားကုိ ရယူခဲ့သည္။ ထုိေနာက္ မၾကားမီ အစ္ကုိဧေသာ ေရာက္လာ၍ ဖခင္မွာၾကားသည့္အတုိင္း အမဲဟင္းလ်ာ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးမွ ဖခင္အား ေပး၍ ေကာင္းႀကီးေတာင္းခံေသာအခါ သူ၏ ညီယာကုပ္က ေကာင္းႀကီး အကုန္အစင္ ရယူၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဖခင္မစားႏုိင္ေတာ့သည့္အခ်ိန္မွသာ ဟင္းေကာင္း တည္ခင္းေပးျခင္းထက္ စားႏုိင္ေသာအခ်ိန္တြင္ ေကၽြးေမြးျခင္းသည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာျဖစ္ေစသည္။ ဖခင္ေသၿပီးမွ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံၿပီး အုတ္ဂူေကာင္းေကာင္းလုပ္ေပးျခင္းထက္ အသက္ရွင္ေနစဥ္ အေကာင္းဆံုးေသာ အစားအစာျဖင့္ ေကၽြးေမြးျခင္းသည္ သားသမီးမ်ားအတြက္ သာ၍ မဂၤလာရွိသည္။
သုိ႔ျဖစ္၍ ဆိတ္သငယ္ႏွစ္ေကာင္ကုိ ငါ့ထံသုိ႔ ယူခဲ့၍ သင္၏ အဘ ၿမိန္ရွက္တတ္ေသာ အမဲဟင္းလ်ာကုိ ငါခ်က္မည္။ သင္၏အဘ မေသမီ သင့္ကုိ ေကာင္းႀကီးေပးမည္အေၾကာင္း ထုိအစာကုိ အဘထံသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ရမည္””ဟု ဆုိ၏။ ယာကုပ္သည္ မိခင္ေျပာသည္အတုိင္း လုိက္နာ၍ အဘထံသုိ႔ အမဲဟင္းကုိ ယူေဆာင္ၿပီး ေကာင္းႀကီးမ်ားကုိ ရယူခဲ့သည္။ ထုိေနာက္ မၾကားမီ အစ္ကုိဧေသာ ေရာက္လာ၍ ဖခင္မွာၾကားသည့္အတုိင္း အမဲဟင္းလ်ာ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးမွ ဖခင္အား ေပး၍ ေကာင္းႀကီးေတာင္းခံေသာအခါ သူ၏ ညီယာကုပ္က ေကာင္းႀကီး အကုန္အစင္ ရယူၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဖခင္မစားႏုိင္ေတာ့သည့္အခ်ိန္မွသာ ဟင္းေကာင္း တည္ခင္းေပးျခင္းထက္ စားႏုိင္ေသာအခ်ိန္တြင္ ေကၽြးေမြးျခင္းသည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာျဖစ္ေစသည္။ ဖခင္ေသၿပီးမွ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံၿပီး အုတ္ဂူေကာင္းေကာင္းလုပ္ေပးျခင္းထက္ အသက္ရွင္ေနစဥ္ အေကာင္းဆံုးေသာ အစားအစာျဖင့္ ေကၽြးေမြးျခင္းသည္ သားသမီးမ်ားအတြက္ သာ၍ မဂၤလာရွိသည္။
၃။ ဖခင္အား မိမိစည္းစိမ္ကုိ ခံစားေစေသာ သားလိမၼာ (ကမၻာဦး ၄၃း၂၇။ ၄၅း၃-၄၆း၇)
ေယာသပ္သည္ မိမိအစ္ကုိတုိ႔၏ ေရာင္းစားျခင္းကုိ ခံရ၍ အီဂ်စ္(အဲဂုတၱဳ)ျပည္ ဖါေရာမင္းလက္ေအာက္၌ အႀကီးဆံုးေသာရာထူး (၀န္ႀကီးခ်ဳပ္) ကုိ ရရွိေသာအခါ ပထမဦးဆံုး သူ၏ ဖခင္ကုိ သတိရခဲ့သည္။ အစာေခါင္းပါးျခင္း ကပ္ဆုိက္ေရာက္လာသျဖင့္ မိမိ၏ အစ္ကုိတုိ႔ ရိကၡာ၀ယ္ဖုိ႔ရန္အတြက္ အီဂ်စ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္လာေသာအခါ ေယာသပ္သည္ သူ၏ ခ်မ္းသာျခင္းစည္းစိမ္ကုိ သူတစ္ေယာက္တည္းမခံစားဘဲ သူ၏ ဖခင္၊ ညီအစ္ကုိမ်ားႏွင့္ မိသားစုအားလံုး စုစုေပါင္း အေယာက္ (၇၀) တုိ႔အားလည္း ခံစားေစလုိ၍ အီဂ်စ္ျပည္သုိ႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္။ သူသည္ မိမိအစ္ကုိတုိ႔၏ လုပ္ရပ္မ်ားအေပၚ၌ နာက်ည္းျခင္းမရွိဘဲ ေမတၱာျဖင့္ တုံ႕ျပန္ခဲ့သည္သာမက ဖခင္ ယာကုပ္အားလည္း သူ၏ စည္းစိမ္ကုိ ကုိယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႕ခံစားေစခဲ့သည္။ ထုိနည္းတူစြာ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ သားသမီးမ်ားသည္လည္း အဖက္ဖက္မွ တုိးတက္ေကာင္းစားလာေသာအခါ မိမိ၏ ေမြးသဖခင္၊ မိခင္မ်ားကုိလည္း မွ်ေ၀ခံစား ေစတတ္ေသာသူ မ်ားျဖစ္ဖုိ႔ လုိပါသည္။ သားသမီးမ်ားက ဖခင္အသက္ႀကီးလာေသာအခါ အနီးကပ္ ျပဳစုျခင္းအားျဖင့္ ေကာင္းႀကီးခံစားႏုိင္ပါသည္။ ဖခင္ႏွင့္ ေ၀းေသာသူမဟုတ္၊ မိမိႏွင့္နီးေစေသာသူမ်ား ျဖစ္ဖုိ႔လုိသည္။
၄။ ဖခင္၏စကား နားေထာင္ေသာ သားလိမၼာ (ဖိလိပၸိ ၂း၅-၁၁)
သားသမီးမ်ားသည္ မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္မွ် မရွိဘဲ မိဘမ်ား၏ စကားကုိ နားေထာင္ဖုိ႔ရန္အတြက္ သမၼာက်မ္းစာက သြန္သင္ထားသည္ (ဧဖက္ ၆း၁-၂)။ ေယ႐ႈခရစ္သည္ ဘုရားသခင္စင္စစ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ခမည္းေတာ္ဘုရား၏ စကားကုိ နားေထာင္၍ အေစခံကၽြန္၏ သဏၭာန္ကုိေဆာင္လ်က္ လက္၀ါးကပ္တုိင္တြင္ အေသခံျခင္းတုိင္ေအာင္ မိမိကုိယ္ကုိ ႏွိမ့္ခ်ေတာ္မူ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူ႕ကုိ ခ်ီးေျမႇာက္၍ ဘြဲ႕နာမတကာတုိ႔ထက္ အႀကီးျမတ္ဆံုးေသာ ဘြဲ႕နာမကုိ ေပးေတာ္မူ၏။ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာရရွိ၍ ေကာင္းစားလုိေသာ သားသမီးမ်ားသည္ မိဘစကားကုိ နားေထာင္၍ မိဘကုိ ႐ုိေသရမည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ သားသမီးမ်ားသည္ ဖခင္ စကားနားမေထာင္ဘဲ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳတတ္ၾကသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ သားသမီးမ်ားအတြက္ ၀မ္းနည္းစရာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ႀကံဳေတြ႕ရတတ္သည္။ ေယ႐ႈက ““အကၽြႏ္ုပ္အဘ၊ ဤခြက္သည္ အကၽြႏ္ုပ္ကုိ လြန္သြားႏုိင္လွ်င္ လြန္သြားပါေစေသာ၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ကုိယ္ေတာ္အလုိရွိသည္အတုိင္း ျဖစ္ပါေစေသာ”” ဟု ဆုေတာင္း၏။ ဖခင္ (သုိ႔) မိဘႏွင့္ ရန္ျဖစ္ျခင္း၊ ဆဲဆုိႀကိမ္းေမာင္းျခင္း မျပဳလုပ္မိရန္ သတိျပဳရမည္။ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံစားႏိုင္ဖုိ႔ရန္ ခ်ဳိသာေသာစကားမ်ားျဖင့္သာ ဆက္ဆံရမည္။
