by: Rev. San Cung Nung
ေလာကမွာ မိဘမ်ား၏ စိတ္ႏွလံုးႏွင့္ညီၫြတ္ေသာသားသမီးတုိ႔သည္ မဂၤလာရွိၾကၿပီး၊ ေကာင္းႀကီး ခံစားၾကသည္။ မိဘကုိ ခ်စ္တတ္ေသာသူ၊ မိဘစကားကုိ နာခံေသာသူ၊ မိဘမ်က္ႏွာကုိ ရွာေသာသူတုိ႔သည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားကုိ ၾကြယ္၀စြာ ခံစားထုိက္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဒါ၀ိဒ္၏ အေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘုရားသခင္က သူ႕အား “စိတ္ႏွလံုးေတာ္ႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာသူ” ဟူ၍ ႏွစ္ႀကိမ္ထူးျခားစြာ မွတ္တမ္းတင္ထား သည္ (၁ ဓမၼရာဇ၀င္ ၁၃း၁၄။ တမန္ေတာ္ ၁၃း၂၂)။ ဒါ၀ိဒ္၌ အားနည္းခ်က္မ်ားစြာ ရွိေသာ္ျငားလည္း ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလံုးႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာသူတစ္ဦး ျဖစ္သည့္အေၾကာင္းကုိ သမၼာက်မ္းစာ သြန္သင္သည့္အတုိင္း အနည္းငယ္ ေဖာ္ျပလုိပါသည္။
၁။ ဒါ၀ိဒ္သည္ ဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္ကုိးစားေသာသူျဖစ္သည္
ဒါ၀ိဒ္သည္ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကုိ စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္ကုိးစားေသာသူ ျဖစ္သည္ (ေဟၿဗဲ ၁၁း၃၂-၃၄)။ ဒါ၀ိဒ္သည္ ငယ္ရြယ္ေသာ အခ်ိန္မွစ၍ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္သည္အထိ သူ၏ ဘ၀အေတြ႕အႀကံဳ မ်ားကုိ ဆာလံက်မ္းတြင္ ထင္ဟပ္ေပၚလြင္ေစသည္။ သူသည္ ထာ၀ရဘုရားကုိ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ ယံုၾကည္ကုိးစား တတ္ေသာသူျဖစ္ေၾကာင္းကုိ၎င္း၊ ထာ၀ရဘုရားသာလွ်င္ သူ၏ ခုိလႈံရာ အားကုိးရာျဖစ္ေၾကာင္းကုိ၎င္း ဆာလံ သီခ်င္းတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ဥပမာ ဆာလံ ၂၀း၇ တြင္ အခ်ဳိ႕ေသာသူတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ စစ္ရထားမ်ားကုိ၎င္း၊ ျမင္းမ်ားကုိ၎င္း အားကုိးၾက၏။ သုိ႔ရာတြင္ ငါတုိ႔မူကား ငါတုိ႔၏ ဘုရားသခင္ ထာ၀ရဘုရားကုိ အားကုိးၾက၏” (ေခတ္သံုးျမန္မာသမၼာက်မ္း) ဟုဆုိထားပါသည္။ ဒါ၀ိဒ္လူငယ္ေလးႏွင့္ တစ္ဦးခ်င္း စစ္တုိက္ဖုိ႔ရန္ အသင့္ျပင္ဆင္ေသာ ေဂါလ်တ္သည္ သူ၏ စစ္လက္နက္မ်ားျဖစ္သည့္ ဒိုင္းလႊား၊ လွံတံ၊ ဓါးႏွင့္ ဦးထုပ္မ်ားကုိ အားကုိးၿပီး ခ်ီတက္လာသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ဒါ၀ိဒ္သည္ ထာ၀ရဘုရား၏ နာမေတာ္ကုိသာ ကုိးစားၿပီး ေက်ာက္ခဲ တစ္လံုးႏွင့္ေဂါလ်တ္ကုိ ပစ္လုိက္ရာ လက္နက္တန္ဆာကုိ အားကုိးေသာ ေဂါလ်တ္သည္ ဒါ၀ိဒ္ပစ္လုိက္ေသာ ေက်ာက္ခဲကုိ မေရွာင္ႏုိင္သည္သာမက ကာကြယ္ႏုိင္စြမ္းမရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္ (၁ ဓမၼ ၁၇း၄၁-၄၉)။ သုိ႔ျဖစ္၍ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားေၾကာင့္ ဒါ၀ိဒ္က “ထာ၀ရဘုရား၌ ခုိလႈံျခင္းသည္ လူကုိ ကုိးစားျခင္းထက္ သာ၍ ေကာင္း၏။ ထာ၀ရဘုရား၌ ခုိလႈံျခင္းသည္ မင္းကုိ ကုိးစားျခင္းထက္ သာ၍ ေကာင္း၏” (ဆာလံ ၁၁၈း၈) ဟု ရဲ၀ံ့စြာ ၀န္ခံႏုိင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ (ဆာလံ ၃၇း၅ ဆက္ဖတ္ပါ)။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထာ၀ရဘုရားကုိ အားကုိးျခင္း၊ ကုိးစားျခင္း၊ ခုိလႈံျခင္းသည္ သူ၏ စိတ္ႏွလံုးႏွင့္ညီၫြတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။
၂။ ဒါ၀ိဒ္သည္ ဘုရားသခင္ကုိ ခ်စ္ေသာသူ ျဖစ္သည္
ဒါ၀ိဒ္သည္ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကုိ ယံုၾကည္အားကုိးသည္သာမက ထာ၀ရဘုရားသခင္ကုိ ခ်စ္ေသာသူ ျဖစ္သည္။ “အုိထာ၀ရဘုရားး၊ အကၽြႏ္ုပ္၏ ခြန္အားဗလတည္းဟူေသာ ကုိယ္ေတာ္ကုိ အကၽြႏ္ုပ္ခ်စ္ပါ၏” (ဆာလံ ၁၈း၁)။ ဒါ၀ိဒ္သည္ ေရွာလုမင္းမွစ၍ ရန္သူအေပါင္းတုိ႔လက္မွ ကယ္လႊတ္ေတာ္မူျခင္းေက်းဇူးကုိ ခံရေသာအခါ ႁမက္ဆုိေသာသီခ်င္း ျဖစ္ပါသည္ (၂ ဓမၼရာဇ၀င္ ၂၂)။ ဒါ၀ိဒ္သည္ ထာ၀ရဘုရားကုိ စိတ္ႏွလံုး အႂကင္းမဲ့၊ ဥာဏ္ရွိသမွ်ႏွင့္ခ်စ္သည္သာမက ထာ၀ရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္တရားေတာ္္၊ ပညတ္ခ်က္၊ သြန္သင္ခ်က္၊ နည္းဥပေဒသတုိ႔ကုိလည္း အမွန္တကယ္ခ်စ္ေသာသူ ျဖစ္သည္။ ထုိတရားေတာ္မ်ားသည္ “ေရႊထက္မက မ်ားစြာေသာ ေရႊစင္ထက္ ႏွစ္သက္ဘြယ္ျဖစ္၍ ပ်ားရည္ထက္သာမက ပ်ားလပုိ႔ထက္ ခ်ဳိၾက၏” (ဆာလံ ၁၉း၇-၁၁)။ ယေန႔ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကုိ ခ်စ္ၾကေသာ္လည္း ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာကုိ မခ်စ္ဘဲ၊ ထုိတရားေတာ္၏ သြန္သင္ခ်က္ကုိ ဂ႐ုမစုိက္ၾကသျဖင့္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမခံစားႏုိင္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ စိတ္ႏွလံုးကုိ ျပဳျပင္ေစႏုိင္သည္။ မလိမၼာေသာသူတုိ႔ကုိ လိမၼာေစသည္၊ စိတ္ႏွလံုးကုိ ရႊင္လန္းေစလ်က္၊ မ်က္စိကုိ ရွင္းလင္းေစႏုိင္ပါသည္ (ဆာလံ ၁၉း၇-၉)။ ဒါ၀ိဒ္သည္ ထာ၀ရဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္ကုိ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာခ်စ္ေသာသူ ျဖစ္သည္။ အိမ္ေတာ္ကုိ အၿမဲတမ္း တမ္းတေနေသာသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ “ထာ၀ရဘုရား၏ တင့္တယ္ျခင္း အသေရေတာ္ကုိ ဖူးျမင္၍၊ ဗိမာန္ေတာ္၌ ေမြ႕ေလ်ာျခင္းအလုိ႔ငွါ၊ ထာ၀ရဘုရား၏ အိမ္ေတာ္မွာ တစ္သက္လံုးေနရမည္အေၾကာင္းတည္းဟူေသာ အခြင့္တစ္ခုကုိ ထာ၀ရဘုရား၌ ငါဆုေတာင္းၿပီ။ ထုိအခြင့္ကုိ ရွာရဦးမည္” (ဆာလံ ၂၇း၄) ဟု ျမြက္ဆုိထားပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ မည္သည့္ အရာကုိ စြဲလန္း၍ တမ္းတေနၾက သနည္းဟု ေမးခြန္း ထုတ္ခ်င္ပါသည္။
ဒါ၀ိဒ္သည္ အိမ္ေတာ္ကုိ အၿမဲတေစ တမ္းတေနသည့္အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုမွာ အိမ္ေတာ္၌ ထာ၀ရဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ ထင္ရွား၍၊ သူ႕ကုိ ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ ကုိးကြယ္ျခင္း၊ စကားေျပာျခင္းစေသာအခြင့္အေရးမ်ား ခံစားရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ယေန႔ ယံုၾကည္သူမ်ား အသင္းေတာ္ႏွင့္ဗိမာန္ေတာ္ကုိ ခ်စ္၍ ထာ၀ရဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ခံစားေသာသူမ်ား ျဖစ္ဖုိ႔ရန္ အထူးအေရးႀကီးပါသည္။ ဒါ၀ိဒ္သည္ နန္းေတာ္ႏွင့္ေ၀းေသာအရပ္သုိ႔ ေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ပင္ ဗိမာန္ေတာ္/အိမ္ေတာ္ကုိ သတိရလြန္းအားႀကီး သျဖင့္ “ယဇ္ပလႅင္ေတာ္တို႔အနားမွာ ရွိေသာ စာငွက္ႏွင့္ဇရက္တုိ႔ကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ခ်င္လွေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္ (ဆာလံ ၈၄း၂-၃)။ သုိ႔ျဖစ္၍ တန္တုိင္းေတာ္တြင္ ေနေသာ တစ္ရက္သည္ အျခားအရပ္၌ေနေသာ အရက္တစ္ေထာင္ထက္သာ၍ ေကာင္း၏။ မတရားေသာ သူ၏ ေနရာ၌ ေနရေသာအခြင့္ထက္၊ အကၽြႏ္ုပ္ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၌ တံခါးေစာင့္အရာကုိ အကၽြႏ္ုပ္သာ၍ ႏွစ္သက္ပါ၏” (ဆာလံ ၈၄း၁၀) ဟု သူ၏ ခံစားခ်က္ေဖာ္ထုတ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ တမူထူးျခား ဒါ၀ိဒ္သည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံစားခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။
ဒါ၀ိဒ္သည္ အိမ္ေတာ္ကုိ အၿမဲတေစ တမ္းတေနသည့္အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုမွာ အိမ္ေတာ္၌ ထာ၀ရဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ ထင္ရွား၍၊ သူ႕ကုိ ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ ကုိးကြယ္ျခင္း၊ စကားေျပာျခင္းစေသာအခြင့္အေရးမ်ား ခံစားရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ယေန႔ ယံုၾကည္သူမ်ား အသင္းေတာ္ႏွင့္ဗိမာန္ေတာ္ကုိ ခ်စ္၍ ထာ၀ရဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ခံစားေသာသူမ်ား ျဖစ္ဖုိ႔ရန္ အထူးအေရးႀကီးပါသည္။ ဒါ၀ိဒ္သည္ နန္းေတာ္ႏွင့္ေ၀းေသာအရပ္သုိ႔ ေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ပင္ ဗိမာန္ေတာ္/အိမ္ေတာ္ကုိ သတိရလြန္းအားႀကီး သျဖင့္ “ယဇ္ပလႅင္ေတာ္တို႔အနားမွာ ရွိေသာ စာငွက္ႏွင့္ဇရက္တုိ႔ကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ခ်င္လွေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္ (ဆာလံ ၈၄း၂-၃)။ သုိ႔ျဖစ္၍ တန္တုိင္းေတာ္တြင္ ေနေသာ တစ္ရက္သည္ အျခားအရပ္၌ေနေသာ အရက္တစ္ေထာင္ထက္သာ၍ ေကာင္း၏။ မတရားေသာ သူ၏ ေနရာ၌ ေနရေသာအခြင့္ထက္၊ အကၽြႏ္ုပ္ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၌ တံခါးေစာင့္အရာကုိ အကၽြႏ္ုပ္သာ၍ ႏွစ္သက္ပါ၏” (ဆာလံ ၈၄း၁၀) ဟု သူ၏ ခံစားခ်က္ေဖာ္ထုတ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ တမူထူးျခား ဒါ၀ိဒ္သည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာခံစားခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။
၃။ ဒါ၀ိဒ္သည္ ထာ၀ရဘုရားသခင္၏ မ်က္ႏွာေတာ္ႏွင့္ တန္ခုိးေတာ္ကုိ ရွာေသာသူ ျဖစ္သည္
ဒါ၀ိဒ္သည္ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေသာသူျဖစ္ဖုိ႔၊ သူတစ္ပါး၏ မ်က္ႏွာကုိ၎၊ သူတစ္ပါး၏ ႏွစ္သက္ရာ အႀကိဳက္ကုိ၎ ရွာေသာသူမဟုတ္၊ ထာ၀ရဘုရား၏ မ်က္ႏွာေတာ္ႏွင့္တန္ခုိးေတာ္ကုိရွာေသာသူ ျဖစ္သည္ (ဆာလံ ၁၀၅း၄။ ၁ ရာခ်ဳပ္ ၁၆း၁၀-၁၁)။ ေရွာလုမင္းႀကီးေခတ္တြင္ ဂ႐ုမစုိက္ခဲ့ေသာ ဘုရားသခင္၏ ေသတၱာေတာ္ကုိ ဒါ၀ိဒ္မင္းႀကီးသည္ ျပန္လည္ ယူေဆာင္ၿပီး ေသတၱာေတာ္ရွိရမည့္ေနရာ တဲေတာ္ အလယ္၌ ထားၿပီးမွ ဘုရားသခင္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကုိ ခ်ီးမြမ္းျခင္းမွ ဤဆာလံသီခ်င္းစပ္ဆုိျခင္း ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာေတာ္ႏွင့္ တန္ခုိးေတာ္ကုိ ရွာျခင္းသည္ တစ္နည္းေျပာရမည္ဆုိပါက ဆုေတာင္းျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ယံုၾကည္သူတုိင္း ဆုေတာင္းဖုိ႔ အခြင့္အေရးေပးၿပီး ကတိေတာ္မ်ားစြာလည္း ေပးထားသည္။ ဒါ၀ိဒ္သည္ မည္သည့္အခ်ိန္မ်ဳိးတြင္မဆုိ ထာ၀ရဘုရား၏ မ်က္ႏွာေတာ္ကုိရွာလ်က္ ဆုေတာင္းေသာသူ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆာလံက်မ္း၌ အႀကိမ္ႀကိမ္ေဖာ္ျပထားသ္ည။ သုိ႔ျဖစ္၍ သူသည္ ထာ၀ရဘုရား၏ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ ညီၫြတ္၍ ေကာင္းႀကီးခံစား ေသာသူ ျဖစ္သည္။
၄။ ဒါ၀ိဒ္သည္ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကုိ ခ်ီးမြမ္းကုိးကြယ္ေသာသူ ျဖစ္သည္
ယေန႔ ခ်ီးမြမ္းကုိးကြယ္ျခင္း၌ အသံုးျပဳေသာ သီခ်င္းအမ်ားစုသည္ ဆာလံသီခ်င္းအေပၚ၌ မွီျငမ္း၍ စပ္ဆုိထားျခင္း ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ဒါ၀ိဒ္သည္ သူငယ္စဥ္ဘ၀ကပင္ ဘုရားသခင္ကုိ ခ်ီးမြမ္းကုိးကြယ္ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာသူ ျဖစ္သည္။ သူ၌ ဘုရားသခင္ကုိ ခ်ီးမြမ္းဖုိ႔ အခ်ိန္သီးသန္႔ သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိပါ။ “ငါသည္ ခပ္္သိမ္းးေသာကာလတုိ႔၌ ထာ၀ရဘုရားကုိ ေကာင္းႀဲကီးေပးမည္။ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္ကုိ အစဥ္မျပတ္ ႁမက္ဆုိမည္ (ဆာလံ ၃၄း၁) ဟု ဆုိထားပါသည္။ ခ်ီးမြမ္းကုိးကြယ္ျခင္း၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းရွိေလာ့။ သုိ႔ျပဳလွ်င္ စိတ္ႏွလံုးအလုိ ျပည့္စံုရေသာအခြင့္ကုိ ေပးေတာ္မူမည္” (ဆာလံ ၃၇း၄) ဟု ကတိေပးထားသည္။ ယေန႔ ယံုၾကည္သူမ်ားလည္း ခ်ီးမြမ္းကုိးကြယ္ျခင္း၌ အသက္တာကုိ နစ္ျမႇဳပ္ႏုိင္ေသာသူမ်ားျဖစ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႕ကုိ နံ၀ိညာဥ္ႏွင့္၎င္း၊ သစၥာႏွင့္၎ ကုိးကြယ္ေသာသူကုိ ရွာေဖြေနေသာသူ၊ အလုိရွိေသာသူ ျဖစ္သည္ (ေယာဟန္ ၄း၂၃-၂၄)။ ပညာရွိေသာသူ၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေသာသူ၊ ေက်ာ္ၾကားေသာသူကုိ ရွာေဖြေသာသူ မဟုတ္ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္၊ ခ်ီးမြမ္းကုိးကြယ္ျခင္း၌ အေခ်ာင္ခုိသူမဟုတ္ဘဲ၊ ေမြ႕ေလ်ာ္ႏုိင္ေသာသူျဖစ္မွသာ ဘုရားသခင္၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ ခံစားႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ ဒါ၀ိဒ္ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာပံုစံမ်ဳိးႏွင့္ခ်ိီးမြမ္းသည္ကုိလည္း ဆာလံက်မ္းတြင္ မ်ားစြာ ေဖာ္ျပထားသည္။ စိတ္၀ိညာဥ္၊ ႏွလံုးသားႏွင့္ ကုိယ္ခႏၶာ အားလံုးပါလ်က္ ခ်ီးမြမ္း ကုိးကြယ္ေသာသူျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ဒါ၀ိဒ္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ေတာ္ႏွင့္ ေတြ႕ၿပီး ေကာင္းႀကီး ခံစားေသာသူ ျဖစ္ပါသည္။
ယေန႔ ယံုၾကည္သူအားလံုးတို႔သည္ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကုိ စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့ အားကုိးေသာသူ၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကုိ ခ်စ္လ်က္၊ အိမ္ေတာ္ကုိ ခ်စ္ေသာသူျဖစ္ၾကဖုိ႔ အေရးႀကီး ပါသည္။ လူ၏ မ်က္ႏွာကုိ ရွာေသာသူမဟုတ္ဘဲ၊ ထာ၀ရဘုရား၏ မ်က္ႏွာေတာ္ႏွင့္ တန္ခုိးေတာ္ကုိ ရွာလ်က္၊ ကုိယ္စိတ္၀ိညာဥ္ သံုးပါးစလံုး ဆက္ကပ္၍ ထာ၀ရဘုရားကုိ ခ်ီးမြမ္းကုိးကြယ္ေသာသူျဖစ္ၾကဖုိ႔ လုိအပ္ပါသည္။ သုိ႔မွသာ ဒါ၀ိဒ္ခံစားရေသာ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားကုိ ခံစားႏုိင္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ၾကြယ္၀ေသာေကာင္းႀကီးမဂၤလာ ခံစားႏုိင္ၾကပါေစ။
